Hauk Håvard Myhrvoll

Jola er høgtida der tradisjonar står sterkt, men også ei tid kvar mangfaldet i korleis me feirar, verkeleg kjem til syna. Det finst ingen fasit på korleis jolekvelden skal haldast til, og det er nettopp denne fleksibiliteten som gir jula dens sjarm. For somme er jolekvelden einstydande med stilla til fjellet eller roa til skogen, langt unna maset i byen. For andre er det kyrkjegang, familie rundt bordet og gleda av å opna gåver saman som utgjer høgdepunktet. Likevel er det òg mange som finn glede i ein meir uformell og sosial jolefeiring. For dei handlar det om å møtast, gjerne på ein utestad, kor gamle og nye venner kan komma saman og dela varmen til jola på ein annleis måte. På Fagernes har Hauk Håvard Myrvold gjort sitt for å gi folk denne moglegheita. Hans intime og koselege "Minibaren" heldt dørene opne på sjølvaste jolaftan, og det vesle lokalet vart fylt av smil, prat og minne. Her var det rom for ei annleis jolefeiring, der fleire folk som m.a. Tom Huset og Jørn Arnesen kunne nyta ein fredeleg kveld i den vinterkledde bygdebyen. Over bardisken gjekk praten løyst om m.a. både gamle dagar, tradisjonar og korleis jola kan feirast på mange måtar. Uansett korleis ein vel å feira, er det viktigaste å finna det som gir glede og meining for den enkelte. Anten det er ein overdådig middag med familien, stille i naturen, eller ein hyggjeleg prat på ein lokal utestad, er det rom for alle variantar. Jolas magi ligg i fellesskapet og fridommen til å feira på sin måte.
Fellesskap

0

Jola er høgtida der tradisjonar står sterkt, men også ei tid kvar mangfaldet i korleis me feirar, verkeleg kjem til syna. Det finst ingen fasit på korleis jolekvelden skal haldast til, og det er nettopp denne fleksibiliteten som gir jula dens sjarm. For somme er jolekvelden einstydande med stilla til fjellet eller roa til skogen, langt unna maset i byen. For andre er det kyrkjegang, familie rundt bordet og gleda